Papier komputerowy składanka - warianty i zastosowanie

Składanka komputerowa to rodzaj papieru dedykowanego do drukarek igłowych. Dzięki swoim unikatowym cechom jest nadal bardzo popularny w niektórych zastosowaniach.

Druk igłowy to jedna z najstarszych techniki druku automatycznego, która jest nadal użytkowana w drukarkach komputerowych. Wady, takie jak niska rozdzielczość i brak druku pełnokolorowego, rekompensowane są zaletami: ekonomicznością oraz możliwością druku kilku egzemplarzy dokumentu podczas jednego przebiegu.

Papier komputerowy – wersje

Składanka jednowarstwowa
Biały papier, nie posiadający warstwy samokopiującej. Przeznaczony do wydruków, które nie muszą posiadać swojej kopii.

Składanka wielowarstwowa (samokopiująca)
Popularniejszy wariant składanki, wykorzystujący technikę druku igłowego do drukowania w tym czasie zarówno oryginału, jak również kilku kopii.

Cechy papieru komputerowego samokopiującego

Niska gramatura
W przypadku papierów samokopiujących konieczne jest zachowanie odpowiednio małej grubości. Stąd najczęściej wykorzystywany jest stosunkowo cienki i mało sztywny papier o gramaturze mieszczącej się w zakresie 45-60 g/m². Pozwala to na tworzenie papierów zawierających nawet 6 warstw.

Samokopiujące warstwy
Składanka samokopiująca składa się z trzech rodzajów warstw:

górnej, pokrytej od spodu kapsułkami z barwnikiem
środkowych, pokrytych z jednej strony wywoływaczem, a z drugiej mikrokapsułkami
dolnej, pokrytej z wierzchu wywoływaczem

Kopiowanie odbywa się poprzez wywarcie nacisku na kapsułkach przez igły drukarki. Uwolniony barwnik miesza się z wywoływaczem naniesionym na warstwie papieru umieszczonej poniżej i powstaje w ten sposób trwały ślad.

Różne kolory
Warstwy składanki samokopiującej są rożnokolorowe. Ułatwia to odróżnienie oryginału (najczęściej białego) od kopii (żółtych, zielonych i różowych). W zależności od systemu obiegu dokumentów, kopie o różnych kolorach mogą posiadać różne przeznaczenie.

Oznaczenia oryginału i kopii nadrukowane na papierze
Dodatkowym ułatwieniem jest nadruk, umieszczony wzdłuż długiej krawędzi. Opisuje on oryginał oraz kopie. Oznaczenia takie są nadrukowane na wybranych rodzajach składanek.

Papier komputerowy – jak czytać oznaczenia?

Każda składanka jest opisana czterema najważniejszymi parametrami:

Szerokość – wyrażana w milimetrach. Określa pełną szerokość arkusza. Szerokość jest liczona razem z dziurkami, nawet jeżeli arkusz nie posiada perforacji (dziurki stanowią jego nieodłączną część). Szerokość arkusza po oderwaniu dziurek jest z reguły mniejsza o ok. 30 mm. Stąd najpopularniejszy jest papier o szerokości 240 mm – po oderwaniu pasków z dziurkami uzyskujemy arkusz o szerokości 210 mm (jak w formacie A4).
Długość – wyrażana w calach. Określa długość arkusza (jednej „składki”, od perforacji, do perforacji). Najpopularniejsze są składanki o długości 12”, co odpowiada ok 305 mm (czyli nieco więcej niż długość arkusza A4). Dostępne są jednak papiery o długości od 3” do 12.5”.
Ilość warstw – określa z ilu warstw papieru jest złożona składanka i ile egzemplarzy wydruku otrzymamy przy jednym przebiegu. Opisywana jest jedną liczbą (np. papier 4 warstwowy) lub dwiema (np. 1+3, co oznacza ilość oryginałów + ilość kopii).
Nadruk – określa, czy na papierze naniesiony jest nadruk z opisem „ORYGINAŁ” lub „KOPIA”.

Składanka komputerowa – zastosowanie

Papier komputerowy swoje miejsce znajdzie wszędzie tam, gdzie istnieje potrzeba stosunkowo szybkiego wydruku dużej ilości dokumentów oraz ich kopii. Najczęściej składanka wykorzystywana jest do drukowania dokumentów sprzedaży (faktur), magazynowych (WZ, RW) oraz zestawień księgowych. Wydruk igłowy jest szybki, ekonomiczny i nie generuje tak dużej ilości odpadów jak np. laserowy.