Spinacze i klipy do papieru mają jedno wspólne zastosowanie. Dedykowane są one do łączenia ze sobą dokumentów. Ich zaletą jest to, że trwale nie uszkadzają kartek papieru. W naszym artykule przybliżymy krótko historię ich wynalezienia, a także wyjaśnimy, jakie są między nimi różnice.
Spinacze biurowe oraz klipsy do dokumentów cieszą się niesłabnącą popularnością w biurach. Dzieje się tak, ponieważ mają one uniwersalne zastosowanie. Zazwyczaj wykorzystywane są one do tymczasowego, nietrwałego spinania dokumentów.
Spinacze do papieru – jak już na wstępie zaznaczyliśmy - służą do spinania ze sobą kartek papieru. Produkowane są one z cienkiego drutu, który zawija się w odpowiedni kształt. Poniżej dowiecie się kiedy wyprodukowano pierwszy model spinaczy oraz jakie obecnie dostępne są ich rodzaje.
Wzmianki historyczne odnośnie łączenia kartek pochodzą już z XIII wieku. Wtedy arkusze papieru spinano za pomocą wstążki lub sznurka, które przewlekano przez nacięcia w lewym górnym rogu.
W 1835 roku John Ireland Howe wynalazł ,maszynę do masowej produkcji szpilek, które pierwotnie wykorzystywane miały być w krawiectwie. Z czasem szpilki używane były również do łączenia kartek papieru. Obie metody miały jedna jedną wadę. Otóż trwale uszkadzały one arkusze papieru, nietrudno było również o skaleczenie.
Przełom nastąpił w 1899 roku kiedy to Johan Valter (norweski wynalazca) opatentował spinacza. Warto tutaj podkreślić, że otrzymał on patent na swój projekt z Niemiec, ponieważ w Norwegii wówczas nie obowiązywało prawo patentowe. W 1901 roku Valter otrzymał amerykański patent. Był on pierwszą osobą, która opatentowała projekt spinacza, choć bardzo możliwe jest to, że wcześniej istniały nieopatentowane projekty spinaczy.
Warto tutaj wspomnieć, że w okresie II wojny światowej spinacz był wykorzystywany przez Norwegów jako zamiennik guzików. Ówczesne przypinki z flagą Norwegii lub wizerunkiem króla były zabronione. Dlatego też Norwegowie jako symbol solidarności i jedności zaczęli wykorzystywać spinacze. Wkrótce zakazano również noszenia spinaczy, a noszącym je osobom groziła surowa kara.
Początkowo produkowane spinacze, sprawiały wiele problemów. Niestety wystająca końcówka często przebijała kartki papieru, przez co nie tylko je uszkadzała, ale również sprawiała, że nie prezentowały się one estetycznie.
Również w 1899 roku niejaki William Middelbrook (amerykański inżynier) opatentował maszynę do produkcji owalnych, podwójnych spinaczy – budową najbardziej zbliżonych do tych, które dzisiaj są powszechnie stosowane. Wytwarzała one spinacze z podwójną pętlą, dzięki czemu problem uszkadzania kartek papieru został rozwiązany. Ich produkcją zajęło się przedsiębiorstwo o nazwie Gem Manufacturing Ltd.
Obecnie na rynku znajdziemy kilka różnych form spinaczy.
Klipy do papieru zdecydowanie różnią się od spinaczy budową. W zależności od rozmiaru są one w stanie spiąć kilka, a nawet kilkadziesiąt arkuszy papieru. Doskonale sprawdzają się one w segregacji dokumentów. Chętnie wykorzystywane są także w domach do zabezpieczania otwartych opakowań. Korzystanie z tego rodzaju klipów jest niezwykle proste. Wystarczy rozchylić je za pomocą wbudowanych uchwytów, po czym włożyć do środka plik kartek, lub paczkę, którą chcemy spiąć.
Historia powstania klipów do spinania dokumentów jest znacznie krótsza niż spinaczy. Niejaki Louis E. Baltzley pochodzący z Waszyngtonu chciał pomóc swojemu ojcu - wziętemu pisarzowi - w utrzymaniu porządku w jego dziełach. W tamtych czasach powszechną metodą łączenia dokumentów było ich uprzednie dziurkowani, a następnie związywanie. Konieczność usunięcia lub wymiany chociażby jednej strony wiązała się z potrzebą rozwiązywania całego pliku i ponownego łączenia.
Dlatego też w 1910 roku wcześniej wspomniany Louis E. Baltzley wynalazł i opatentował pierwsze klipy do dokumentów. Były one dość tanie w produkcji, jednocześnie prezentowały się estetycznie i były niezwykle funkcjonalne. Pierwotny projekt klipów do papieru modyfikowany był pięciokrotnie, ale zasada działania mechanizmu nigdy nie uległa zmianie.
Na rynku znajdziemy wiele różnych klipów do papieru. Najpopularniejszymi są te w kolorze czarnym. Warto wiedzieć, że im większy ich rozmiar, tym więcej jednorazowo są w stanie pomieścić dokumentów. Występują one w następujących rozmiarach :
Oczywiście nie brak również barwnych klipów, które występują w wielu modnych kolorach takich jak: niebieski, żółty, różowy, turkusowy czy zielony. Dowolność wyboru zależy tylko i wyłącznie od preferencji użytkownika. Klikając w poniższy przycisk, zapoznacie się z pełną ofertą klipów.
Podsumowując, spinacze dedykowane są do łączenia mniejszych ilości dokumentów. Z kolei klipy do papieru ze względu na swoją budowę są w stanie złączyć ze sobą większą ilość arkuszy papieru. Oba rodzaje występują w szerokiej gamie kolorystycznej, dzięki czemu postawić możemy na stonowaną klasykę lub modne, kolorowe szaleństwo.